De Binnensteenweg vormt samen met Oude Steenweg het oude en smalle gedeelte van de in 1714 aangelegde Provinciesteenweg. Het karakter van de rechte, geasfalteerde weg wordt bepaald door twee imposante rijen platanen die de weg afzomen, een landschappelijk element dat steeds zeldzamer wordt. Momenteel is dit deel van de steenweg geen drukke, doorgaande weg meer, maar enkel in gebruik voor lokaal verkeer.

De bebouwing is zeer heterogeen en bestaat uit 19de- en 20ste-eeuwse woningen, afgewisseld met nijverheidsgebouwen. De oorspronkelijke 19de-eeuwse bebouwing, bestaande uit hoeves en neoclassicistische landhuizen, is grotendeels verdwenen. Uit het midden van de 19de eeuw is het neoclassicistische herenhuis op de hoek met de Frans Segersstraat bewaard. Daar tegenover (nummer 200) ligt een gelijkaardige, maar sterk verbouwde neoclassicistische hoekwoning met achterliggende bijgebouwen. Op nummer 172 een eind-19de-eeuwse vrijstaande neoclassicistische burgerwoning met gedecapeerde lijstgevels en achterliggend fabriekje.

Typisch voor Boechout in de periode rond 1900 zijn de pittoreske, eclectische villa’s in veelkleurige baksteen, waarvan nummer 146 uit 1899 een voorbeeld is. Op het einde van de Binnensteenweg vormt een ensemble van acht eclectische rijhuizen een geslaagd geheel met de voorliggende platanenrij. De huizenrij werd gerealiseerd rond 1923-1926 door de plaatselijke meubelmaker en aannemer Pieter Frans Vervliet-Kercks, in 1927 aangevuld door een woning in dezelfde stijl van bouwkundige Antoon Hertogs.

De drie woningen met gele bakstenen parementen in modernistische stijl (152-156) zijn typische voorbeelden van woningbouw uit de jaren 1940, kort na de oorlog. Op de linker zijgevel van nummer 159 is een reclameschildering bewaard bovenop een andere, niet meer leesbare slogan: "IJZERWAREN GEREEDSCHAPPEN KONSTRUKTIEWERKEN".