De (nieuwe) Leuvensesteenweg werd aangelegd in de periode 1706-1709 als verbinding tussen Brussel en Leuven. Deze aanleg zorgde ervoor dat het belang van de voorde sterk afnam (zie gemeente-inleiding) en dat er een verschuiving plaats vond naar de nieuwe steenweg, waar talrijke afspanningen werden opgericht.

Vandaag is de Leuvensesteenweg een zeer drukke transitbaan die de gemeente doorkruist van west naar oost met in het meest westelijke deel een KMO-zone en verder naar het centrum een heterogene, hoofdzakelijk 20ste-eeuwse lintbebouwing: zoals de nummers 84-86 en 98 eenvoudige interbellumwoningen met keldergarages, respectievelijk kadastraal geregistreerd in 1928, 1933 en 1938; de nummers 125-127, rijhuizen met decoratieve verwerking van contrasterende witte baksteen, opgetrokken volgens een repeterend schema uit het begin van de 20ste eeuw, op het kadaster ingetekend in 1910; nummer 265 met typische hoekoplossing uit het interbellum, kadastraal ingetekend in 1939.

Het in de lintbebouwing opgenomen nummer 74 is ondanks zijn sobere vormgeving in oorsprong de eigen woning (1934) van architect J. Goemans die in 1935 hiervoor een 3de-4de vermelding ex aequo behaalde in de Prijs Van de Ven; vandaag is het schrijnwerk integraal vernieuwd.

Opmerkelijk in de regio is het verschijnen in het begin van de 20ste eeuw van gecementeerde gevels met decoratief sterk uitgewerkte omlijstingen: de nummers 151-155 zijn iets eenvoudiger van uitwerking: sporadisch zijn deze gevels voorzien van een gevelbordje waarop de 'cimenteerder' staat vermeld zoals in nummer 285: 'cimenteerder/ C. Van Heffen/ 222 Rue de l'Agriculture/ Schaerbeek'; de nummers 301-301 zijn voorbeelden waarbij de cementering decoratief werd gecombineerd met cimorné; de meeste van deze gevels werden echter aangepast of sterk gerenoveerd.