De huidige Voormuide, vroegere Nieuwe Sassepoortstraat en oude invalsweg in het verlengde van de Sint-Salvatorstraat, vormt sinds het nivelleren van de zogenaamde Molenberg in 1829 een rechte verbinding met de Achter Muide, gelegen over de draaiende Muidebrug.

De bebouwing dateert overwegend uit het tweede en derde kwart van de negentiende eeuw en omvat voornamelijk arbeidershuizen voor de nieuwe arbeidersklasse die zich hier in de nabijheid van de haven kwam vestigen. Meestal enkelhuizen van twee traveeën met twee en een halve bouwlaag onder zadeldak. Aanvankelijk bepleisterde, doch heden veelal vernieuwde parementen en voorzien van winkelpuien op de begane grond; typisch voor het gemengde karakter van de wijk namelijk handels- en woonfunctie (nummers 3-9, 24-28, 46-52, 67-69, 95-99).

Nummers 19 tot 33 en 47 tot 65 vormen achterin gelegen beluiken.

Nummers 19-33: in verschillende bouwfasen tot stand gekomen driezijdig bebouwd pleinbeluik met brede overbouwde toegang. Opgetrokken in 1847 (nummer 27 tot 31), in 1850 gevolgd door nummer 33 en ernaast gelegen, thans volledig verbouwde woning. Beluikhuisjes met twee bouwlagen van twee traveeën volgens spiegelbeeldschema, onder zadeldak (Vlaamse pannen). Verankerde gecementeerde gevels met schijnvoegen en vensters onder strekse boog met tegeldorpels. Circa 1866 werd aansluitend aan nummer 27 een woonhuis opgericht, in 1902 in een tweewoonst opgesplitst. Met uitzondering van hoger gestoken bouwlaag en natuurstenen onderdorpels, vertonen laatst genoemde dezelfde kenmerken als de andere woningen. Nummers 19-21 gaan waarschijnlijk terug tot een vroeger dienstgebouw (1884) dat eveneens in 1902 opgesplitst tot drie, en later terug tot twee woningen verbouwd werd. Woningen van twee bouwlagen, twee traveeën met repeterend schema, met doorlopend blind muurvlak boven deurtravee, onder zadeldak (Vlaamse pannen). Rechthoekige openingen met natuurstenen onderdorpels op gelijkvloerse verdiepingen, tegeldorpels op bovenverdieping Verankerde gecementeerde gevel met schijnvoegen.

Nummers 47-65. Tweezijdig bebouwd, breed steegbeluik met overbouwde doorgang, van 1843. Laatste twee woningen aan linkerzijde recent gesloopt. Woningen van twee bouwlagen, twee traveeën met repeterend schema, onder zadeldak (Vlaamse pannen). Rechthoekige openingen met hardstenen onderdorpels. Verankerde witgeverfde gecementeerde gevels met schijnvoegen, en kolenbakken onder de vensters.

Enkele panden werden in een art-decogetinte stijl van circa 1920 gebouwd (nummer 40) of vernieuwd (nummer 79-85).

Van de oorspronkelijke oude bebouwing rest heden slechts een trapgevel met achterin gelegen beluik. Nummer 74: diephuis met manke trapgevel (5 en 6 treden + topstuk), één bouwlaag en drie traveeën onder zadeldak (Vlaamse pannen), in kern minstens opklimmend tot de zeventiende eeuw. Verankerde, bepleisterde en beschilderde voorgevel met rechthoekige beluikte benedenvensters en gedeeltelijk behouden stenen kruiskozijn in de geveltop. Rechthoekige deur links met smalle gang die toegang verleent tot achterin gelegen eenzijdig bebouwd steegbeluik nummer 76-90.

Laatst genoemde bestond reeds circa 1820-1830. Beluik met tweelaagse woningen van twee traveeën volgens spiegelbeeldschema. Getoogde openingen met tegeldorpels, op begane grond, en met gootlijst rustend op en deel uitmakend van de lateien in de tweede bouwlaag. Verankerde witgekalkte gevels op gepikte plint. De bebouwing welke vooraan links inspringt in het beluikplein (met blinde gevels) is afkomstig van een naastgelegen vroeger beluikje van twee woningen, in 1840 opgetrokken achter een wevershuis; thans bezitten deze geen woonfunctie meer, en is het vroegere beluik onbereikbaar van de straatzijde.