Oude baan, op de Ferrariskaart van 1770-1778 aangeduid als een aan weerszijden beboomde weg in noordoostelijke richting, doorheen landelijk gebied, met bij het begin rechts de aanduiding van een windmolen; op de Poppkaart van halverwege de 19de eeuw wordt dit deel van de straat dan ook aangeduid als Windmolenstraat, het vervolg wordt de Ketelstraat genoemd. De molen werd in 1825 herbouwd en verschoof op dat ogenblik vermoedelijk naar de toenmalige Ketelstraat, aangezien de molen op de Poppkaart duidelijk veel verder naar het noordoosten gelegen is; de molen was toen samen met een bijhorend L-vormig bouwvolume (de huidige nummers 33-35) trouwens de enige bebouwing van de Ketelstraat. In 1925 werd de molen gesloopt; het voormalige woonstalhuis, 1825 gedateerd, werd in 1976 volledig tot woning verbouwd; ook de nog bewaarde schuur, vermoedelijk opklimmend tot de eerste helft van de 19de eeuw werd ten dele aangepast.

Vandaag wordt de straat vernoemd naar het nabijgelegen Koninklijk Museum voor Midden-Afrika. De aanzet van de bebouwing kwam er door de Koloniale Tentoonstelling van 1897 en de aanleg van het nabijgelegen tramstation, waardoor de straat uitgroeide tot een residentiële laan met voornamelijk hotels en villa’s uit de eerste helft van de 20ste eeuw.