De Leemputstraat is een korte, rechte straat gelegen aan de zuidelijke rand van de residentiële wijk Zurenborg nabij het station van Berchem. De gekasseide straat werd geopend in 1882 parallel aan de Uitbreidingstraat, een straat die op haar beurt evenwijdig loopt met de voormalige Brialmontvesten waarop nu de Singel is gelegen.

De Leemputstraat ligt net ten noorden van de sporenbundel, tussen de Guldenvliesstraat en de Schelpstraat. Ze maakt deel uit van een kleine groep straten (Uitbreidingstraat, Leemputstraat, Schelpstraat, Klokstraat en Krijtstraat) met bescheiden rijwoningen en arbeidershuizen, dit in schril contrast met de opvallende, burgerwoningen die ten noorden van de Guldenvliesstraat zijn gelegen en bedoeld waren voor de welgestelde burgerij. We zien een bebouwing van rijwoningen van twee bouwlagen en twee traveeën met bepleisterde of bakstenen lijstgevels.

De Naamlooze Bouwmaatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier, de bouwmaatschappij die in 1886 was opgericht om Zurenborg te verkavelen en te ontwikkelen tot woonwijk voor de gegoede burgerij, investeerde ook in dit deel van de grote verkaveling. Architect Ernest Dieltiëns werd in 1890-1891 aangezocht een vijftigtal kleine woningen te ontwerpen ten behoeve van bedienden en beter gesitueerde arbeiders. Overeenkomstig de wens van de maatschappij om Zurenborg tot een mooie, stijlvolle wijk te ontwikkelen, werd ook voor dit type woning gekozen voor een fraaie architectuur: de woningen zijn uitgevoerd in één grote eenheidsbebouwing, in een strakke neoclassicistische stijl.

Een vrij groot deel van de woningen aan de even kant van de straat heeft een aangepaste gevel; dit heeft waarschijnlijk te maken met de vernielingen door de bombardementen die de straat troffen tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Op nummer 34 een eind-19de-eeuwse stadsboerderij, een concept dat tot voor de verstedelijking van de gronden buiten de vesten vaker voorkwam aan de rand van de stad.