Straat lopend, vanaf de Onze-Lieve-Vrouwkerk in het centrum van Jezus-Eik, in oostelijke richting tot op de Schransdreef. Begin 19de eeuw was het een veldweg "Oude vrouwe dreef", richting het bos van Duisburg (huidig domein de Marnix). De baan kent een heterogene bebouwing uit de 20ste eeuw, met verschillende serristenvilla’s uit het interbellum als getuigen van de vele voormalige serristenbedrijven langs deze weg; bijvoorbeeld nummers 5 en 57.
Tegen het centrum ligt de voormalige vrije Onze-Lieve-Vrouweschool (nummer 25). Deze school bestaat uit een traditionele vleugel met klaslokalen haaks op de weg en een gecementeerd klooster erachter. In 1880 werd een delegatie zusters van Overijse van 'Les Filles de l’Immaculéé Conception de la très Sainte Vierge Marie' naar Jezus-Eik gezonden op vraag van de pastoor om er een vrije school voor jongens en meisjes te starten. Deze vrije school werd erkend door de gemeente in 1885. Het huidige schoolgebouw werd pas opgetrokken begin 20ste eeuw. Op de vandaag onleesbare gevelsteen van het zusterhuis zou volgende tekst staan: "Gift van mevrouw Hey en de graaf de Meeus". Dus niet alleen de pastoor van Jezus-Eik was nauw betrokken bij de school, maar ook deze weldoeners. Op een postkaart is te zien dat het zusterhuis oorspronkelijk niet bepleisterd was. De klasvleugel telde in oorsprong maar één bouwlaag.
- Atlas van de Buurtwegen, opgesteld naar aanleiding van de wet op de buurtwegen van 10 april 1841, schaal 1:2.500 (overzichtsplannen schaal 1:10.000).
- VAN SAN. P. 2007: Het Onderwijs en de Scholen in Overijse in de negentiende eeuw, XXVIIste bijdragen tot de geschiedenis van het land tussen IJse en Lane, Leuven, 101-102.