Begin jaren zeventig realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Mijn Huis uit Harelbeke de Vogelwijk, een wijk van 126 woningen aan de Mezen-, Vinken-, Merel-, Zwaluwen- en Driesknoklaan. Ontwerpers waren onder andere Pierre Vandekerckhove en Bernard Colle.

Centraal bevinden zich 32 gezinswoningen en 6 bejaardenbungalows uit 1973, gekenmerkt door een Radburninplanting (voordeur aan een groenzone) en een kubistische architectuur met plat dak, beglaasde onderste bouwlaag en vrij gesloten bovenste bouwlaag, witgeschilderd voorgevels en zijgevels met onregelmatig, decoratief metselwerk. Ten oosten hiervan werden 42 woningen opgetrokken met een gelijkaardige aanleg en vormgeving. Deze zijn echter sterk individueel verbouwd, wat er op wijst dat dit mogelijk koopwoningen waren. Het westelijk deel van de wijk bestaat uit 46 woningen, deels ook met Radburn-inplanting maar in een meer doorsnee architecturale vormgeving (rode bakstenen volumes met bruine bakstenen garages, onder zadeldak of plat dak).

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van de zware aantasting van de erfgoedwaarde (individuele verbouwingen).