In 1979-1980 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Kantonnale Bouwmaatschappij van Beringen voor Huisvesting in drie bouwfasen een wijk van 113 woningen naar plannen van Jan Simons (Heusden) en Hendrik Vanhees (Koersel) uit 1974. De wijk is gelegen in de noordoostelijke hoek van de gemeente, ten noordoosten van de Vlassertstraat, tussen de Weg naar de Grauwe Steen en de Halhei.

De sociale woonwijk Grauwe Steen is een standaard voorbeeld van de laagbouw parkwijken die rond 1980 in Limburg werden opgetrokken (zie ook de wijk Nieuw-Steenveld in Koersel, Beringen). Typisch is de (gedeeltelijke) inplanting van de woningen met voordeur aan groenzones (Radburn-inplanting) en de kubistische architectuur. In dit geval bestaan de woningen uit oranjebruine bakstenen volumes van één of twee bouwlagen (respectievelijk bejaarden- en gezinswoningen) onder een plat dak, met een doorlopende betonnen dakrand en een ritmische opeenvolging van uitspringende blinde inkompartijen in donkere baksteen, met de voordeur in de zijgevel. De groenzones bestaan voornamelijk uit grasvelden met enkele struiken, loof- en naaldbomen.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.