In 1933 bouwde de in 1922 opgerichte sociale huisvestingsmaatschappij Brugse Goedkope Woningen (Sinds 1968 Brugse Maatschappij voor Huisvesting) 90 sociale woningen in het gebied tussen de Pannebekestraat, de Dokwerkersstraat, de Ronsaardbekestraat en de Ter Looigemweg. Architecten waren Luc Viérin, Maurice Vermeersch, Antoine Dugardyn, Julien De Bisscop, Lucien Coppé (twaalf woningen in de Pannebekestraat), Albrecht Seys (elf woningen aan de Pannebekestraat 46-48 en Ter Looigemweg 18-34) en C. Reynaert (dertien woningen in de Korendragerstraat). Tussen 1949 en 1956 vulde de maatschappij dit aan met nog een tweehonderdtal woningen ten noordwesten van de interbellum bouwfase, tussen de Pannebekestraat, Heemskinderenstraat, Landjuwelenstraat en de Dudzeelse Steenweg (Klein Korea), voornamelijk naar plannen van de Brugse architect Albert Laloo. Tussen 1969 en 1978 werden ten noorden hiervan nog 55 woningen en 42 appartementen toegevoegd door de maatschappij.

De huizen uit de jaren dertig zijn gebouwd langs een orthogonaal stratenpatroon. Verschillende straten hebben een groenaanleg in de vorm van omhaagde voortuinen en laanbomen. Rijwoningen van één of twee bouwlagen onder een mansarde of zadeldak, met bakstenen lijstgevels, hier en daar verlevendigd door puntgevels en decoratieve elementen zoals een muizentandlijst, consoles of eenvoudig siermetselwerk. Na de oorlog werd het orthogonale stratenpatroon aangehouden maar iets ruimer opgevat (met brede grasvelden en bomen als voortuinstrook). De architectuur sluit aan bij het typische baksteentraditionalisme van die periode: gekoppelde huizen van twee bouwlagen en traveeën onder zadel- of schilddaken met een beperkte variatie (bijvoorbeeld in de deur- en raamomlijstingen). Aan de Sint-Jozefsstraat staan huizen van één bouwlaag met klimmende dakkapellen en topgevels. Bij de bouwfase van 1969 werd het orthogonale aanlegplan verlaten, met 42 modernistisch getinte bejaardenwoningen van één bouwlaag rond een hof. Ten slotte werd in 1974 nog een rij van dertien doorsnee woningen opgetrokken aan de Landjuwelenstraat en twee meergezinswoningen van zes bouwlagen.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau (met uitzondering van de elf woningen aan de Pannebekestraat 46-48 en Ter Looigemweg 18-34).