Tussen 1982 en 1984 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Brugse Maatschappij voor Huisvesting een woonwijk van 166 woningen ten noorden van de hoeve Blauwe Poort , tussen de Blankenbergse steenweg (ten westen) en de spoorweg (ten oosten).

Het verkavelingsplan van Christiane Troffaes-Rigole uit 1976 werd hierbij grotendeels gevolgd. Dit besteedt veel aandacht aan openbaar groen. Zo wordt de wijk van de steenweg afgescheiden door een brede groenzone. Er is slechts één toegang voor mechanisch verkeer maar vele voetgangerswegen, de bejaardenwoningen zijn centraal ingeplant, winkel- en loketfuncties werden voorzien onderaan het appartementsgebouw, en de twee bestaande hoevetjes en grachten bleven behouden. Bovendien werd verschillende speelruimtes en zithoekjes voorzien.

De architecturale vormgeving getuigt van de toenmalige tendens (circa 1975-1985) om variatie te bekomen door het gebruik van gevarieerde bakstenen volumes onder zadel- en lessenaarsdaken. De woningen zijn voornamelijk eengezinswoningen, naast enkele bejaardenwoningen en een meergezinswoningbouw met maisonnettes (aan de Blauwehuisstraat 85-121) in een gelijkaardige vormgeving. Philip Cardinael en Luc Laloo maakten ook een ontwerp voor een noordelijke uitbreiding van de wijk met 60 woningen maar dit werd niet uitgevoerd.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.