Gelijktijdig met de bouw van een nieuwe parochiekerk voor de wijk Sint-Servaas tijdens de eerste helft van de jaren zeventig, werd door sociale huisvestingsmaatschappij Maaslands Huis een woonwijk gerealiseerd naar ontwerp van architect Jaak Erens (Maasmechelen). Het toezicht op de uitvoering van de werken was in handen van architect C. Bogaerts (Lanaken), die ook de ontwerpplannen ondertekende. De wijk omvat 143 geschakelde eengezinswoningen en dito garages, gegroepeerd in clusters aan korte, doodlopende assen, vergelijkbaar met het aanlegplan dat Erens rond hetzelfde moment ontwierp voor de wijk Mariaheide in Maasmechelen. In tegenstelling tot die wijk worden de collectieve groenzones in de binnengebieden van de Sint-Servaaswijk omsloten door de achtergevels van de woningen, waardoor de private buitenruimte per woning heel beperkt is.

De in de wijk aanwezige woningtypes sluiten vormelijk bij elkaar aan en zijn volgens de bouwplannen ontworpen als strakke volumes van één of twee bouwlagen onder platte daken. Thans zijn echter alle tweelaagse volumes voorzien van een zadeldak. De vormgeving van de woningen is relatief doorsnee, waarbij de bakstenen volumes enkel gemarkeerd worden door een luifel boven de toegangsdeur, een schouw en/of vooruitspringende volumes. De types onderscheiden zich van elkaar door het aantal slaapkamers, namelijk de tweelaagse woningtypes A (twee appartementen met twee slaapkamers), C (eengezinswoning met vier slaapkamers) en D (eengezinswoning met drie slaapkamers), waarvan deze laatste de meerderheid vormt. Type B daarentegen is een bungalow met drie slaapkamers.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.