Tussen 1962 en 1965 realiseerde de sociale huisvestingsmaatschappij Eigen Haard in drie fasen 128 woningen aan de Frankrijklaan en Ierlandlaan. Ze vormen het noordwestelijke deel van de Europawijk die vanaf 1960 ontwikkeld werd. Deze sociale woningen waren het eerste gerealiseerd ontwerp van architect André Vanhoenacker voor de maatschappij, waarvoor hij ruim 50 jaar zou werken. Hij was ook verantwoordelijk voor andere huizen in de Europawijk (aan de Italiëlaan), evenals de architecten Jan Libbrecht, Etienne Malfait en Jan Reyntjens.

De wijk bevat vooral de typische naoorlogse woningen van twee bouwlagen met bakstenen lijstgevels onder pannen zadeldak, per twee, vier of zes gekoppeld. Typisch is ook de aanwezigheid van enkele gekoppelde bejaardenbungalows in een gelijkaardige architectuur. Opvallend is het moderne comfort (een badkamer en – bij sommige huizen – ook een half ondergrondse garage) en de aanleg van de wijk met een onregelmatig wegenpatroon, gevarieerde wegbreedte, gesloten perspectieven en schuine inplanting van de huizen.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van onvoldoende erfgoedwaarde op Vlaams niveau.