Sociale woonwijk van de in 1921 opgerichte sociale huisvestingsmaatschappij Geluk in Ons Huis uit Baasrode (in 2000 opgeslorpt door Volkswelzijn), begrensd door de Theodoor Vermijlenstraat (in het noorden en westen) en Hof ten Rode (in het zuiden en oosten).

De wijk bouwde voort op de arbeidershuisvesting die door de NV Vermylen gerealiseerd was in de Theodoor Vermijlenstraat, en werd gerealiseerd in drie fasen. In 1952 werden 116 woningen opgericht naar ontwerp van de Brusselse architecten Edouard Beckers en Paul-Amaury Michel, die ook verantwoordelijk waren voor het verkavelingsplan. In 1962 werd de wijk aangevuld met 28 woningen (ontwerper niet gekend) en in 1975 met 46 woningen van architect Jean-Pierre Carels uit Sint-Gillis-Dendermonde.

Opvallend is de grotendeels volgehouden orthogonale inplanting van de huizengroepen (noord-zuid en oost-west), onafhankelijk van het stratenpatroon. Ook architecturaal vertonen de drie bouwfasen overeenkomsten (huizengroepen van twee bouwlagen onder zadel- of schilddaken). In 1952 en 1975 werden ook enkele eenlaagse bejaardenwoningen opgetrokken en in 1975 ook enkele bel-etagewoningen van drie bouwlagen en appartementsgebouwen van twee bouwlagen. In 2014-2015 werd de infrastructuur van de wijk volledig heraangelegd. Anno 2014 is de sloop gepland van twee appartementsgebouwen uit 1975 en van de bejaardenwoningen.

Deze wijk werd binnen de thematische inventarisatie van het sociale woningbouwpatrimonium niet geselecteerd als bouwkundig erfgoed omwille van het ontbreken van een positief behoudsperspectief (geplande, gedeeltelijke sloop).