Belangrijke intercommunale verbindingsweg. Oorspronkelijk vertrok deze steenweg vanaf het Gemeenteplein maar na de Tweede Wereldoorlog werd het begin van de straat Henri Caronstraat genoemd. De straat is al duidelijk te herkennen op de Ferrariskaart van 1770-1778, vertrekkend vanuit het centrum in zuidelijke richting met een knik van 90 graden ter hoogte van de huidige Albert Rowiesstraat. In de 18de eeuw was de straat tot net voorbij deze knik bebouwd, het vervolg verliep doorheen akkerland; de straat was toen trouwens nagenoeg volledig afgezet met hagen of een bomenrij. Het stuk voorbij de Jan Baptist Denayerstraat bleef nagenoeg onbebouwd tot het einde van de 19de eeuw met uitzondering van een kleine concentratie zogenaamd Baekenbosch nabij de grens met Overijse, zie topografische kaart van 1891.

Het huidige nummer 2, een eenvoudig schoolgebouw, momenteel een deel van de Parochiale gemengde school Sint-Clemens, werd in 1909 op het kadaster geregistreerd als 'demolition totale et nouvelle construction (school)', met als eigenaar Baron de Lange de la Rochetterie-de Man d’Attenrode, rentenier.

De rest van de bebouwing is vrij heterogeen met overwegend vrijstaande eengezinswoningen uit de 20ste eeuw. Er bleven zoals elders aan de grote verbindingswegen ook hier diverse serristenwoningen bewaard, zoals het nummer 74 uit de eerste bloeiperiode van de druiventeelt, dat voorzien is van een mooie tegelversiering op de borstweringen en de fries; het pand werd kadastraal ingetekend in 1912 als 'nouvelle construction' in opdracht van Albrecht Jozef Biesmans-Van Billoen, wijndruifkweker. Ook het vanop de straat nauwelijks zichtbare nummer 15 is een serristenwoning die in 1909 kadastraal werd geregistreerd als 'nouvelle construction' in eigendom van Petrus Charlier-Kiermeer, wijndruifkweker. In de laatste decennia van de 19de eeuw was het perceel in het bezit van Hendrik Mariemont, geneesheer te Hoeilaart; omstreeks 1884 liet hij hier drie serres bouwen, gevolgd door nogmaals drie serres in 1885 en vier serres in 1887.

Het nummer 19, dat opvalt door een polygonaal torenvolume aan de straat, werd in 1880 kadastraal geregistreerd als 'démolition totale et nouvelle construction' in eigendom van Cornelius-Franciscus Augustinus Buls, zilversmid in Brussel, die ook de naburige eclectische villa in zijn bezit had; in het begin van de 20ste eeuw werd het pand opgesplitst in twee woningen waardoor het oorspronkelijke uitzicht gedeeltelijk verdween.

Ter hoogte van nummer 31 staat er nog een eenvoudige wegkapel toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, volgens literatuurgegevens gebouwd ter vervanging van een oudere kapel van 1885 en toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Donkerstraat, de toenmalige benaming voor het onderste deel van de huidige Waversesteenweg. Desondanks staat ze nog niet werd aangeduid op de topografische kaart van 1891; bij wegenwerken in 1942 werd de kapel afgebroken en aan de zijkant van de baan heropgebouwd.