Straat genoemd naar Charles Mélotte (1886-1944) die in deze straat woonde op nummer 27 en als politieke gevangene omkwam tijdens de Tweede Wereldoorlog, zie oorlogsmonument in het Jan van Ruusbroecpark. De straat, gelegen tussen de spoorweg en de Terhulpsesteenweg, vormde oorspronkelijk het einde van de Vlaanderveldlaan en bleef tot het interbellum nog een deel van het Zoniënwoud. Het stuk van de Vlaanderveldlaan voorbij de spoorweg werd na de Tweede Wereldoorlog afgesplitst en kreeg een eigen naam. De aanleg van straten in het volledige gebied ten noordwesten van de straat werd kadastraal geregistreerd in 1928.

De bebouwing bestaat voornamelijk uit vrijstaande eengezinswoningen vanaf het interbellum. De verzorgde dorpswoning 'La sourianté' op nummer 15, is 1932 gedateerd en hetzelfde jaar kadastraal geregistreerd als 'nouvelle construction' in opdracht van Henri Luyckx-Van Steerteghem, soldaat; het schrijnwerk werd vernieuwd naar oud model.

De woning van Gelderen (nummer 22), gebouwd met een speciaal programma waarbij een centrale tentoonstellingsruimte werd voorzien voor de kunstcollectie van de opdrachtgever is een ontwerp van Baucher, Blondel en Filippone uit de periode 1963-1966. De woning werd inmiddels gerenoveerd met vernieuwing van de bepleistering en het schrijnwerk; een bijkomende tweede bouwlaag werd toegevoegd op het linkse deel, waardoor het oorspronkelijke opzet teloor ging.