De Koning Albertstraat vormt een lange, rechte as, vertrekkend vanaf het kruispunt met de Bogaerdstraat ten noordoosten tot de Stationsstraat in het zuidwesten. De straat gaat terug op het tracé van een veldweg op het toenmalige Lombardenveld. De plannen van aanleg van de zogenaamde Veldekensweg gaan terug tot 1913, maar het was uiteindelijk pas in de vroege jaren 1930 dat de straat werd aangelegd; de naam wijzigde na het overlijden van Koning Albert I.

De straat wordt grotendeels afgelijnd door een gesloten, kleinschalige rijbebouwing bestaande uit bakstenen interbellumrijhuizen van overwegend twee bouwlagen. Sommige woningen bewaren hun typische materialen, zoals geglazuurde tegels of cimorné (nummer 15). Opvallend is de woning nummer 65, ontworpen door de Merchtemse architect Jean De Roy, met bewaarde glas-in-loodramen, evenals de aanpalende woning nummer 67 naar ontwerp van De Boeck. Architect De Roy ontwierp midden jaren 1950 eveneens de grootschalige notariswoning met ommuurde tuin, op de hoek met de Koning Leopold III-straat (nummer 27 van die straat) in opdracht van notaris De Schieter. De woning met voormalige dokterspraktijk ter hoogte van nummer 36 leunt eveneens aan bij zijn architectuurstijl. Deze woning onderbreekt de aansluitende huizenrijen, net als enkele onbebouwde percelen en later gebouwde woningen vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw.

Op de hoek van de Koning Albertstraat met de Alfons Bursensstraat staat een gebouwencomplex (nummer 26-26A) dat verwijst naar het industriële verleden van Merchtem, meer bepaald de tabaks- en sigarenfabriek Verelst. Omstreeks 1920 hadden Frans en Josephine Verelst-Van Keer een tabaksfabriek opgericht in buurt van de Merchtemse spoorweg. Het complex aan de Koning Albertstraat, bestaande uit een hoekpand, oorspronkelijk met winkelpui (heden aangepast) en rechts daarvan de voormalige tabaksfabriek, kwam tot stand in 1928, zie de bij de herbestemming aangebrachte gevelsteen met vermelding "De/ Moriaen/ anno 1928". Twee uitbeeldingen van een roker verwijzen naar de oorspronkelijke functie, namelijk een glas-in-loodraam in het bovenlicht van de deur van nummer 26a en een reliëf aangebracht in de kopgevel. De fabriek bleef in werking tot de late jaren 1970 en sloot definitief in 1984. De gebouwen werden later verbouwd tot appartementen, terwijl de machines gespaard bleven en verhuisden naar het Tabaksmuseum bij de Brikkenmolen in Wervik.