Meldert-Dorp is een vrij lange straat ten noorden van het centrum, die een bochtig verloop kent vanaf de kerk tot aan de Faluintjesstraat. Het deel van de straat dat op de kerk uitgeeft, heette vroeger Dorpsstraat en waaiert uit op een driehoekig plein tegenover de Sint-Walburgakerk die zich aan de zuidwestzijde van de driehoek bevindt. De straat is gekasseid en heeft een hellend verloop. Ze wordt gekenmerkt door hoofdzakelijk aaneengesloten dorpsbebouwing. Er komen nog veel eenlaagse huisjes voor met 19de–eeuwse kern zoals nummer 1, 10, 18, 24, 26, 36 en behouden rechthoekige deuromlijstingen van arduin zoals bij de nummers 2,3,5, 10,12, 26. Langs de kant van de oneven nummers vlakbij de kerk (1, 3, 5) is het originele dorpskarakter nog goed bewaard.

Het dorpsplein bestond tot het midden van de 20ste eeuw uit een grasplein, waarrond een kasseiweg liep. De driehoekige vorm van het plein geeft aan dat het waarschijnlijk een restant van een zogenaamde “Frankische dries” is . Op dit grasplein stond voor het kerkhof een staande wip. Het grasplein werd in de jaren 60 vervangen door een parkje waar tijdens het jaar van het dorp in 1978 een monument onthuld werd in de vorm van rechtopstaande en liggende zandstenen. Het herinnert aan de bloeiende zandsteenontginning in het middeleeuwse Meldert onder impuls van de Abdij van Affligem.

Ten noorden van dit pleintje ligt het monument der gesneuvelden, ter hoogte van de Roeë Zaul. Het werd opgericht in 1919 met als opschrift: "Hulde der gemeente Meldert aan hare helden 1914-1918". Op de achterzijde werden in 1921 de namen van de 6 gesneuvelde soldaten aangebracht. In 1933 werden de drie in Meldert neergeschoten burgers en de gestorven opgeëisten vermeld. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er nog meer namen op dit monument te staan: de gevallen soldaten en de burgerslachtoffers van 1940-1945. Het classicistisch aandoend monument is opgetrokken uit arduin en bestaat uit een vierkante sokkel met daarop een licht verjongende vierkante zuil bekroond met een kruis. Het is achteraan gesigneerd: Adolfs Hendricks As. Het geheel ligt boven straatniveau en heeft een lage arduinen ommuring. De toegang wordt geflankeerd door twee twee gesnoeide blokken van gewone beuk.