Staatsbaan die de gemeente in noordwestelijke-zuidoostelijke richting doorkruist. Na de vroegere Mechelse heirbaan, nu Generaal Lemanstraat/ Floraliënlaan, de oudste baan op Berchems grondgebied; de Mechelse heirbaan, aanvankelijk de belangrijkste verkeersweg tussen Antwerpen-Lier-Mechelen, kwam als gemeenschapsweg in onbruik tegen eind 15de eeuw; het verkeer werd verplaatst naar "'s Herenstraete", later zogenaamde "Mechelsesteenweg" of "Berchemsesteenweg", sedert 1905 "Grotesteenweg".

Toen de steenweg in 1649 gekasseid werd, was vrijwel de volledige bebouwing der gemeente hierrond geconcentreerd; de eerste algemene verbreding dateert van 1846, de volgende van 1860; bij K.B. van 5 september 1909 werd een volledige verbreding, tot 25 m intra en 50 m extra muros, vastgelegd; de verbredings- en herprofileringswerken intra muros waren pas in 1990 voltooid, waarbij de volledige oostelijke bebouwing tussen Boomgaard- en Vredestraat werd gesloopt.

Intra muros: westzijde met heterogene 19de- en 20ste-eeuwse bebouwing van woon- en winkelhuizen, overwegend in neoclassicistische en eclectische stijl, doch erg uiteenlopend van schaal. Nummer 33 (zie twee lage verdiepingen), 47, 57, 67, 87 (zie sobere poortomlijsting met kroonlijst op voluten en smeedijzeren leuningen der lage bovenvensters met engelenfiguurtjes) opklimmend tot de eerste helft van de 19de eeuw, mogelijk zelfs tot eind 18de eeuw gelet op ordonnantie, dakhelling, rooilijn. Nummer 35 met mooie neoclassicistische houten winkelpui.

Op de scheiding tussen oud en nieuw Berchem: twee arduinen monumentjes met leeuwenkoppen, afkomstig van de geniekazernes 8/9, opgetrokken in 1864 en gesloopt in 1966 bij aanleg E3.

Extra muros: geasfalteerde baan van zes rijvakken, gescheiden door trambedding. Woningen en flatgebouwen, vanaf circa 1920, op de verkavelde domeinen Strijdhof, Troyentenhof, Ruytenburg en Pulhof. Nummer 317 gesigneerd G. Van Meel, nummer 425 W. Pijl, nummer 477 F. Defever, alle aanleunend bij nieuwe zakelijkheid en art deco.