De Guldenvliesstraat vormt de zuidelijke grens van de wijk Zurenborg, en meteen ook van het als stadsgezicht afgebakende gedeelte van deze wijk. Daarnaast vormt de straat ook een duidelijk grens tussen de residentiële wijk in het noorden en de arbeiderswijk ten zuiden van de straat.

Pas in 1920 kreeg de straat haar huidige naam. Omdat de straat deel uitmaakt van een historisch tracé, zijn er verschillende oude straatnamen bekend, zoals de Leemstraat of de Lange Leemstraat. De oude veldweg waarvan de straat ooit deel uitmaakte, lag in het verlengde van de Lange Leemstraat (Antwerpen), uitmondend bij de Borsbeeksepoort aan de voormalige Brialmontvesten en verder lopend als Gitschotellei (Berchem-Borgerhout) en Drakenhoflaan (Deurne).

Door de (deels) gekasseide straat lopen tramsporen, wat de straat een drukke verbindingsweg maakt door de wijk, van en naar het centrum van de stad Antwerpen.

Enkel de bebouwing aan de noordkant van de straat (even huisnummers) is opgenomen binnen de afbakening van het stadsgezicht van Zurenborg. Desondanks is het straatbeeld aan de noordzijde sterk verstoord, met talrijke verbouwingen en aanpassingen van de gevels. De aansluiting bij de residentiële verkaveling Zurenborg vertaalde zich in de bouw van een aantal art-nouveauwoningen in het begin van de 20ste eeuw. Ook de opvallende woning van beeldhouwer Josué Dupon is een getuige van de populariteit van de achterliggende wijk. Op de spitse hoek met de Generaal Van Merlenstraat (Generaal van Merlenstraat 2 en Guldenvliesstraat 2) staat een neoclassicistisch hoekpand met bewaarde houten winkelpui op de begane grond.

Van de bebouwing aan de zuidzijde van de straat is zo goed als elke woning verbouwd, verhoogd of aangepast. Enkel nummer 25 kunnen we selecteren als woning met gaaf bewaard parement en schrijnwerk. Het is een voorbeeld van een woning die werd gebouwd in de jaren 1870, nog voor de verkaveling van Zurenborg deze buurt populair maakte bij de burgerij.

Teruggaand op zeer oude veldweg in het verlengde van de Lange Leemstraat (Antwerpen), uitmondend bij de Borsbeeksepoort aan de voormalige Brialmontvesten en verderlopend als Gitschotellei (Berchem-Borgerhout) en Drakenhoflaan (Deurne); voorheen zogenaamd "Leemstraat", sedert 1920 huidige naam; grensstraat tussen residentiële (noord) en arbeiderswijk (zuid) met sterk verhakkelde bebouwing.

Zuidzijde met nog enkele gave neoclassicistische, bepleisterde en beschilderde burgerhuizen, opklimmend tot de derde kwart van de 19de eeuw, met sierlijk stucwerk en gietijzeren balkonleuningen, bijvoorbeeld aan nummer 9; nummer 69 met bewaarde houten winkelpui.

Jongere noordzijde.

Nummer 4 in neo-Lodewijk XVI-stijl, 1909, naar ontwerp van L. Gras (zie inscriptie).

Nummers 36-38 in verstrakte art nouveau, 1905, naar ontwerp van J. Coninck-Westenberg; nummer 38, thans erg verminkt, zou het eerste werk van voornoemd architect geweest zijn, met interieur in Arts en Crafts-stijl.

Nummers 56-58, met art-nouveau- en neo-Vlaamserenaissance-reminiscenties, beide van 1904, naar ontwerp van J. De Weerdt; nummer 56, geïnspireerd op "Les Hiboux" (Brugmannlaan nummer 55 te Brussel, Sint-Gillis) door E. Pelseneer, met voormalige winkelpui onder ijzeren latei en smeedwerk in art nouveau; nummer 58, hoekpand Waterloostraat, zogenaamd "De Leeuw van Waterloo" (zie leeuwenbeeld) te beschouwen als art-nouveau-transpositie van een traditionele topgevel, met vormgeving der ramen in de stijl van H. Van de Velde.

Nummers 60 en 62-64-66, respectievelijk met neo-Vlaamserenaissance- en neoromaanse kenmerken, 1903, naar ontwerp van J. Baeckelmans; nummer 60 met bewaarde houten winkelpui, nummer 66 met aansluitende gekanteelde tuinmuur.