De Gallifortlei is een brede, drukke verbindingsstraat in Deurne-Noord, die van de Turnhoutsebaan naar de Oude Bosuilbaan leidt. Naamgeving bij de aanleg in 1910 naar het begin-16de-eeuwse kasteel dat aan het noordelijke uiteinde van de straat gelegen was en dat als sinds midden 19de eeuw een ruïne was.

De straat heeft een erg heterogene bebouwing, met eengezinswoningen, kleine appartementsgebouwen en handelszaken. Van de bebouwing van voor de Eerste Wereldoorlog is weinig bewaard: een paar lage dorpswoningen tonen nog de oude rooilijn in het begin van de straat. In het gedeelte ten zuiden van de Ter Heydelaan bestaat de lintbebouwing hoofdzakelijk uit de periode 1925-35, doorgaans met conventionele en sterk aangepaste gevels. Voorbeelden zijn het burgerhuis op nummer 33, met een sober modernistische gevel, met bouwdossier uit 1936 voor Alfons Wuyts. Op 173 een art-decogetinte woning met geel bakstenen parement en bovenlichten in gekleurd glas in lood, gebouwd naar een dossier uit 1936 voor Carolina Begheyn uit Merksem; bouwkundig tekenaar Nuyens maakte de plannen op. Op nummer 179 zien we een serieproduct van architect Karel Van Looy, die dit woningtype overal in de buurt uitvoerde: "Bloemendaal" dateert van 1932 en werd in opdracht van P. De Vos gebouwd.

Twee rijen woningen werden in reeksbouw gerealiseerd. Een eerste rij (33-47) verving in het begin van de straat de oudere, lagere dorpsbebouwing door art-decogetinte winkelhuizen. De seriebouw tussen 224 en 250 maakt deel uit van de Tuinwijk Gallifort, die het gehele bouwblok tussen Frans Messing-, De Wailly- en Baron Leroystraat beslaat, en opgericht werd door de Sociale Maatschappij Tuinwijk van Deurne.