Oorspronkelijk zogenaamd "Kerkhofplaats", sedert 1919 "Kardinaal Mercierplein". Het kerkhof ten zuiden van de Sint-Gummaruskerk werd definitief afgeschaft in 1798 en naderhand ingelijfd bij de openbare wegenis, onder eerstgenoemde benaming. Tussen de huidige nummers 8 en 9 bevond zich oorspronkelijk de zogenaamde "Kerkepoort" die toegang gaf tot een binnenplein met een tiental huisjes, zogenaamde "Kerkehuizen", eigendom van de Sint-Gummaruskerk. Tijdens de Franse Revolutie verbeurd verklaard en verkocht. Volledig vernield in 1914; vrijgekomen ruimte deels geïncorporeerd bij het Kardinaal Mercierplein. In 1897 oprichting van een standbeeld voor kanunnik J.B. David, in 1922 naar de stadsvesten overgebracht. Ter gelegenheid van de bevrijding vervangen door een bronzen beeld van Christus-Koning.

Huidig uitzicht gedomineerd door de Sint-Gummaruskerk ten noorden. Na de vernielingen van 1914: rooilijn aan zuidoost-zijde verlegd in functie van zicht op het koor (zie Berlaarsestraat); zuidoostelijke straatwand voornamelijk bestaande uit neotraditionele wederopbouwarchitectuur (onder meer nummers 17-18) of eigentijdse art-decogetinte panden uit de jaren 1920.