Hoofdstraat van het begijnhof, die het oorspronkelijke hof halveerde, en de verbinding vormt tussen de Wezenstraat en de Begijnenvest. Een aantal kleine straatjes liggen haaks erop, vooral in de richting van het water, (huidige Grachtkant) voor het wassen en het bleken van het linnen. Aanvankelijk bevond zich bij het begin van de straat de zogenaamd "Rode Poort", toegangspoort tot het oorspronkelijke begijnhof.
Heden licht gebogen straat met gevarieerde, doch veelal eenvoudige bebouwing. Sommige woningen zijn van de straat afgescheiden door voortuintjes. Bij het begin van de straat links bevindt zich de infirmerie, achteraan rechts het voormalige "Achterste Convent". Beeldbepalend is de straatverbreding ter hoogte van het Begijnenkerkhof (heden zogenaamd Oud-Kerkhof) met de barokke oostgevel van de begijnhofkerk. Op het einde afgesloten door een bakstenen muur met houten poort in korfboogomlijsting; zandstenen rechtstanden.
Bron: KENNES H. & WYLLEMAN L. 1990: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Mechelen, Kanton Lier, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 13n1, Brussel - Turnhout. Auteurs: Kennes, Hilde Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Sint-Margaretastraat [online], https://id.erfgoed.net/themas/2659 (geraadpleegd op ).