Eertijds zogenaamde "Kaai" en na 1918 "Wilsonplein". Naderhand "Zimmerplein" genoemd naar de bekende Lierse uurwerkmaker Louis Zimmer (1888 - 1970). Aanvankelijk open plein, doch in het eerste kwart van de 14de eeuw werd de stadsgracht gegraven van aan de Mechelse binnenpoort naar de Gevangenpoort en vandaar naar de Kleine Nete, tussen de huidige Zimmertoren en het Zimmerpaviljoen. Zo werd in 1317 de eerste watergordel rond Lier voltrokken. Tot in 1912 was er bijgevolg aan de zuidwestelijke zijde een brede waterloop; de kade werd gebruikt als los- en opslagplaats voor bouwmaterialen. Vandaar de benaming "Kade" of "Nieuwe Werf". Op de zuidelijke oever bevond zich midden 19de eeuw (tot circa 1875) de suikerfabriek Castelot, later margarinefabriek Belgica en nog later de ijsfabriek Vermaelen (1898). Gesloopt in de jaren vijftig. In 1912 vliet gedempt en plein over gans de breedte gekasseid.

Heden breed plein, versmallend aan zuidoostelijke zijde en uitlopend op de Sint-Jansbrug, waarvan de eerste vermelding opklimt tot de 14de eeuw. De eerste stenen brug werd gebouwd in 1420; vervangen door draaibrug in 1651 en vernieuwd in 1774; vernield tijdens beide Wereldoorlogen. Naderhand vervangen door de huidige natuurstenen boogbrug; gekasseid wegdek afgezet met ijzeren leuningen. Beeldbepalend zijn de Gevangenpoort (zie Eikelstraat nummer 27) ten noordwesten en de Zimmertoren ten zuidoosten. Ter plaatse van de huidige nummers 8-12 bevond zich eertijds het refugiehuis van de abdij van Tongerlo. Rechterzijde volledig ingenomen door nieuwe bebouwing. Linker straatwand bepaald door grotendeels behouden 19de-eeuwse bebouwing bestaande uit bepleisterde lijstgevels van twee bouwlagen onder zadeldaken. Begane gronden ingenomen door horecabedrijven. Nummers 4-5 uit het eerste kwart van de 20ste eeuw met kleurig verwerkte baksteen en lichte art-nouveaureminiscenties (sgraffiti en natuurstenen elementen).