In 1883 aangelegde kaai langs de Bovenschelde nadat de oude Scheldearm gedempt werd vanaf de Vanderdoncktdoorgang. Deel van het Zollikofer-De Vigneplan waarbij het gehele gebied tussen de Nederschelde en het Zuidstation aangelegd werd. De Kuiperskaai vormt de rechte verbinding tussen het Burgemeester Lippensplein en het Frankrijkplein bij de Marcellisbrug.

Na een vrij homogeen huizenblok in de bocht van de Schelde volgt de straat het verloop van het water; de kaaimuur is afgezet met een ijzeren leuning. De linker straatwand blijft tot op heden bebouwd met overwegend eind 19de-eeuwse burgerhuizen waarvan de functie wel enigszins gewijzigd is. De meeste gelijkvloerse verdieping werden namelijk omgevormd tot snack of dancing waardoor de kaai bekend werd als een der meest bezochte uitgaanscentra van de stad. De bovenverdieping van de huizen blijven meestal onbewoond wat een geleidelijke verkrotting meebrengt en de gehele buurt bedreigt met grondige sanering. Het hoekpand met het Burgemeester Lippensplein en het pand naast de hoek met de Vlaanderenstraat werden reeds vervangen door nieuwe bouw.

Overwegend breedhuizen met neoclassicistisch getinte voorgevels: drie bouwlagen en meestal drie traveeën onder zadeldak. Horizontaal gemarkeerde bovenverdiepingen met omlijste rechthoekige vensters, op de beletage verrijkt met druiplijsten of frontons en vaak voorzien van een ijzeren balkon (nummer 9, 11, 13, 14, 17, 19, 21-23, 37). Nummer 11 is gesigneerd J.G. Semey, bouwmeester. Nummer 14 vormt het hoekpand met zijgevel uitziend op een driehoekig beboomd pleintje tussen de bochtaanzet van de Schelde en de rechte straat. De huizen nummer 33-35 en 47-51 van respectievelijk vijf en vier traveeën leunen aan bij hetzelfde type maar de ordonnantie van de benedenverdieping bleef behouden.