Naam van de Nederscheldekaai, aanvankelijk van de Watermolen- of Brabantbrug tot de Nieuwbrug. Enorme wijzigingen aan het straatbeeld in 1883-1884 met de uitvoering van het Zollikofer-De Vigneplan waarbij onder meer de Nederschelde overwelfd werd tot het Geeraard de Duivelsteen en het Professor Laurentplein aangelegd werd.

Een tweede fundamentele wijziging had plaats circa 1912 met de bouw van het nieuwe Bisschoppelijk Seminarie tussen de nieuw afgelijnde Winkelstraat (nadien Notarisstraat) en de huidige Seminariestraat (vroegere Lange Wijngaardstraat) waarbij talrijke kleine straatjes verdwenen (Beenhouwersstraatje, Gruisberg, Sleutelstraat) en het straatniveau aanzienlijk verhoogd.

Het voormalige klooster van de religieuzen penitenten-capucinessen, tussen de huidige Seminariestraat en de Keizer Karelstraat werd eind 18de eeuw en in de loop van de 19de eeuw herhaaldelijk verbouwd en ingericht als fabriek. Sinds 1933 ingenomen door Sint-Bavo Humaniora, samen met het prachtige 18de-eeuwse hotel.

Naast deze twee dominerende complexen blijven slechts enkele ééngezinswoningen behouden waarvan de meeste met oude kern doch vaak voorzien van een 19de-eeuws of 20ste-eeuws parement. Bovendien werd in 1960 het gedeelte van de Nederschelde tussen het Bisdomplein en de uitmonding in de Leie ook overwelfd.