Pleintje genaamd naar de nabijgelegen doch thans verdwenen sluis die diende om het Leiewater in de Schipgracht - watergrens van de Oudburg - te laten vloeien. Deze plaats werd vroeger ook "Tusschen poorten" genoemd omdat zij gelegen was tussen de drie poorten bij de Schipgracht ter verdediging van de Oudburg: namelijk de Schaapbrugpoort bij de Schaapbrug -later Sleutelbrug-, de Waterpoort aan de sluis van de Schipgracht en tussen beide de Grauwpoort. De eerste en laatste poort verdwenen circa 1500 en 1540.

Het huidig driehoekige plein verraadt in zijn aanleg nog steeds zijn vroegere verdedigingsfunctie en toegang tot de Oudburg. De straten Oudburg en Lange en Korte Steenstraat - thans Grauwpoort genaamd - lopen in het plein uit in een scherpe hoek van waaruit de Sleepstraat en de Rode Lijvekensstraat opnieuw spievormig vertrekken.

De zuidzijde van het plein wordt gevormd door een rechte gevelwand bestaande uit verschillende geveltypes voorkomende in eerste kwart 20ste eeuw. De achtergevels zien uit op de gedempte Schipgracht. De linkerhoek van deze gevelwand is origineel opgelost door een kleurig hoekhuis in art-nouveautrant. De westzijde vangt links aan met een vrij banale nieuwe bouw en vertoont voorts 19de-eeuwse lijstgevels waarachter mogelijk oudere kernen schuilgaan. De brede stompe hoek die deze straatkant vormt met de Grauwpoort wordt opvallend gemarkeerd door een merkwaardig winkelhuis.

De oostzijde ligt in het verlengde van een straatzijde van de Sleepstraat; de achtergevels en -bouwen van deze kant zien uit op de Leie. Hier komen nog relatief goed behouden 17de- en 18de-eeuwse gevels voor tussen 19de-eeuwse aanpassingen en woningen. De achterbouwen tussen de gedempte Schipgracht en de Kromme Walbrug vormen, spijts hun hopeloos verwaarloosde toestand, een interessante bebouwing die zeer waarschijnlijk dateert uit 16de eeuw.