Linkeroever van de Leie, samen met de huidige Graslei (tot de 18de eeuw ook Koornlei of Tussenbruggen, tussen Vee- of Grasbrug en Sint-Michielsbrug, genoemd) centrum van het middeleeuwse portus van Gent (zie historische inleiding en Graslei).

Drukke handelsplaats, waaraan onder meer het gildehuis van de Onvrije Schippers en grote herenhuizen herinneren, tot de 18de eeuw waarna de haven en gilden stilaan in verval geraakten. De huizen werden afgebroken (bijvoorbeeld zogenaamd "Hof van Gruuthuuse"), verbouwd en bepleisterd (tweede helft van de 19de eeuw) doch van begin 20ste eeuw af grondig gerestaureerd of gereconstrueerd naar bewaarde tekeningen uit de eerste helft van de 19de eeuw, met het oog op de wereldtentoonstelling van 1913; het Gentse historisch verleden zou heropleven en de Koorn- en Graslei zouden een nieuwe toeristische functie krijgen die ze tot op heden behouden.

Voornamelijk de "Vrienden van Oud-Gent" ijverden voor de verdere restauratie van de vaak onherkenbaar verminkte oude gevels waarbij men veelal tot "wederopbouw" overging volgens terug gevonden sporen onder de 19de-eeuwse bepleistering of bewaarde tekeningen van de vroegere toestand. Door de reconstructies en vernieuwde materialen is de Koornlei heden eerder een weerspiegeling van een type architectuur uit vroegere tijd.