Ruim rechthoekige plein gelegen tussen de westgevel van de gotische Sint-Baafskathedraal (ten oosten) en het Belfort met de Lakenhal (ten westen). Ontstaan in 1897, als onderdeel van de transformatiewerken aan de voet van het Belfort, door het verdwijnen van de Regnessestraat en de Sint-Jansstraat respectievelijk leidend van het Belfort naar de Nederpolder en naar de huidige Sint-Baafskathedraal. Het slopen van deze straten maakte deel uit van het project van burgemeester baron E. Braun tot vrijmaking van een gedeelte van de oude binnenstad waardoor het vermaarde zicht met de drie beroemde torens van Gent ontstond. In 1899 werd op de plaats van de Regnessestraat de Koninklijke Nederlandse Schouwburg opgericht, voorts wordt de noordzijde van het huidige plein ingenomen door een reeks kleurige burgerwoningen in eclectische stijl uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. De overzijde (zuidzijde) die de bewaard gebleven straatkant is van de verdwenen Sint-Jansstraat, is bebouwd met ruime 18de-eeuwse heren- en burgerwoningen waaronder voornamelijk het zogenaamde Hotel Hamelinck opvalt. Voorts komen daartussen sterk gewijzigde 18de- en 19de-eeuwse gevels voor waarachter zeer waarschijnlijk nog oude kernen schuilgaan.

Recht tegenover de Koninklijke Nederlandse Schouwburg, midden op het Sint-Baafsplein, bevindt zich een rechthoekige grasperk met een gedenkteken gewijd aan Jan Frans Willems (1798-1846), gebeeldhouwd door Isidoor De Rudder en ingehuldigd in 1899: granieten voetstuk met in reliëf een borstbeeld van J.F. Willems, voorstellingen van zijn voornaamste werken en vermelding van zijn medewerkers. Op het voetstuk prijkt een groep van wit marmer, als zinnebeeld van het ontwakend Vlaanderen: een jongeling die de Vlaamse genius symboliseert, wekt een maagd die Vlaanderen voorstelt.