Hoogste gedeelte van het Gentse portus (13,84 meter boven de zeespiegel). Trechtervormig pleintje uitziend op de Hoogpoort. In 16de eeuw kern van een wijk waar de meeste en belangrijkste Latijnse en humanistische scholen gecentraliseerd waren. Voornamelijk bebouwd met 18de-eeuwse burger- en herenwoningen met brede bepleisterde lijstgevels. De oostzijde wordt volledig ingenomen door het Moederhuis der Zusters der Kindsheid Jesu, aanvangend met drie trapgevels in traditionele bak- en zandsteenbouw van het voormalige Hotel Vanden Meersche; voorts werd de oostzijde van het pleintje voorheen ingenomen door typisch 18de-eeuwse klok- en lijstgevels welke in 1950 plaats moesten ruimen voor een nieuwe vleugel van het klooster, een pseudoneoclassicistische baksteenarchitectuur, typisch voor de jaren 1950, die wel een aantal classicistische bouwelementen bevat onder meer het uitspringend middenrisaliet met frontonbekroning maar verder met totaal verschillende schaal en verhoudingen die veeleer storend werken dan aangepast zijn aan de oorspronkelijke bebouwing.

Midden het geplaveide pleintje bevindt zich een merkwaardige pomp: reeds in 1684 werd een pomp opgericht op de plaats waar zich van oudsher, midden het pleintje een waterput bevond; in 1810 werd zij vervangen door de huidige pomp uitgevoerd naar ontwerp van architect Pierre De Broe; vierkante basis met aan weerszijden een pomp met waterbekken, daarop rust een dekplaat met een meer den 6 meter hoge obelisk; een keizerlijke adelaar gezeten op een bol bekroont het geheel, hij werd uitgevoerd door Charles van Ophem en is de enige openbare sculpturale versiering die herinnert aan de napoleontische tijd in Gent.