Zogenaamd naar de nabijgelegen bendictijnenabdij van Sint-Pieters. Oorspronkelijk oud straatje van het vroegere Sint-Pietersdorp, afdalend van Voetweg naar Stalhof.

Heden nog slechts eenzijdige bebouwing aan de linker straatzijde (nummer 2 tot 16 (verbouwd) en 72-74) met gecementeerde en witgekalkte arbeidershuisjes met twee bouwlagen en elk twee traveeën met repeterend schema, onder doorlopend zadeldak (Vlaamse pannen), in 1840 gebouwd. De eentonige huizenrij was bij het midden van de straat onderbroken door de toegang tot een groot, heden afgesloten en sterk verwaarloosd steegbeluik (nummer 16-20, gesloopt), zogenaamd "De Rode Plankierkens". Beluik met open karakter (parallel met de straat) daterend van 1860. Bij de bouw van dit beluik werden muurpartijen van een vroegere fabriek (van 1840) herbruikt, waarvan lisenen (soms onderbroken), en muurankers in de gevels van de rechterzijde van het beluik getuigen. Overigens gelijkaardige witgekalkte huisjes als langs de straatzijde.

Een rij tweelaagse huisjes aan de rechter straatzijde, in 1856 gebouwd door de textielfabrikant Hooreman-Cambier, eigenaar van het achtergelegen bedrijf (zie Kantienberg) werd enkele jaren geleden gesloopt.