Rechthoekig pleintje ten zuiden van het grotere Sint-Pietersplein, ontstaan bij de urbanisatie van de wijk met de aanleg van het Sint-Pietersplein circa 1850 na de demping van de aldaar gelegen "poelput" in 1840. Gedomineerd door het centraal gelegen alleenstaand schoolgebouw (nummer 23).

Noord- en oostzijde afgebakend met enkelhuizen van twee bouwlagen met rechthoekige vensters en van drie bouwlagen met getoogde vensters. Bepleisterde of gecementeerde lijstgevels van het doorsneetype uit het derde kwart van de 19de eeuw.