Gedeelte van de oost-west-hoofdas van de stad, ten oosten uitlopend op de Kanaalstraat en ten westen op de Patersstraat, voorheen van laatstgenoemde afgesloten door de Middel- of Ferdinandpoort, later Aspremont- (1678, 1698, 1788) of Isabellapoort (1706, 1744) genaamd, in 1638 gebouwd door graaf Ferdinand d'Aspremont-Lynden als deel van de derde omwalling; deze poort lag tussen die van het kasteel ten oosten en die van de Walstraat ten westen; ze werd in 1836 afgebroken.

De straat heeft regelmatige rooilijnen, en is breder dan de aansluitende Kanaal- en Patersstraat, zodat het geheel een pleinvormig karakter krijgt; de gevelwanden bestaan uit een aantal burgerhuizen (hoofdzakelijk uit de 19de eeuw) met verschillende accenten in de vorm van herenhuizen en stadshoeven, laatstgenoemde gekarakteriseerd door de bakstenen inrijpoorten (nummers 6, 8-10, 15). De aaneengesloten bebouwing van de zuidzijde dateert van de eerst helft van de 19de eeuw; op de Ferrariskaart staan hier enkel de huizen nummer 1 en 19 aangeduid; hiertussen bevonden zich tuinen. Een steeg in de noordzijde, die verbinding gaf met de noordelijke omwalling, verdween in de eerste helft van de 19de eeuw. Enkele markante elementen zijn het voormalig hotel "De Roomse Keizer" (numemr 1), gelegen op de hoek met Oude God, het herenhuis met aanhorigheden op de hoek met de Kerkstraat (nummer 12), het imposante, neoclassicistische huis nummer 18, en het diephuis op de hoek met de Engelenstraat (nummer 21).

Nog gaaf en homogeen geheel zonder noemenswaardige aanpassingen.