Brede, eenzijdig bebouwde laan in het zogenaamde "Miljoenenkwartier" bestaande uit twee gebogen gevelwanden links en rechts van de Congreslaan en uitziend op een door bomen afgezoomd grasperk aan de Kortrijksesteenweg, het oorspronkelijk tracé van de ingang van de wereldtentoonstelling van 1913 behoudend (zie ook Paul de Smet de Naeyerplein).

Verkaveld in 1926 en bebouwd in een variërende architectuur: ruime rijhuizen (heden meestal meergezinswoningen) in verschillende neostijlen of een eigentijdse zakelijke baksteenarchitectuur, alle voorzien van voortuintjes afgesloten door een ijzeren hek of haag

Nummer 11-12, op de gevel gesigneerd "E. De Vleesschouwer, architect, Alph. Claeys, entrepreneur" is van 1928.
Nummer 16 met gecementeerde art-decogetinte gevel, gesigneerd G. Monnier, dateert van 1929.
Nummer 17-18. Een bak- en natuurstenen dubbelhuis in neoclassicerende stijl is volgens bouwaanvraag naar ontwerp van architect G. De Vos (Brussel), van 1929.
Nummer 19 en 20 in meer zakelijke stijl zijn van architect J. Hebbelinck van 1929.
Nummer 21-28, meergezinswoning met vier bouwlagen van architect M. Baecke is van 1929.
Nummer 32 samen ontworpen met het hoekpand met de Congreslaan door architect J. Lippens in 1929.

De respectievelijke hoeken met de Congreslaan (nummer 2) en Vaderlandstraat (nummer 1) in neo-Vlaamse-renaissancestijl zijn naar ontwerp van architect Ch. Hoge van 1930 en 1931. Nummer 39 met hardstenen gevel is eveneens van architect Ch. Hoge van 1931.

Gevelwand tussen de Vaderland- en Sint-Pietersaalststraat met homogener voorkomen. Burgerhuizen in een overgangsstijl van decoratieve naar meer zakelijke baksteenarchitectuur ondermeer nummer 48-49 naar ontwerp van architect A. Liebert van 1932, nummer 51-52 naar ontwerp van Ch. Hoge van 1931, nummer 54-55 en 56-58, twee gelijkaardige bakstenen huizen met markerende gecementeerde trapezoïdale erkers eveneens van circa 1930.