In 1896 op de zogenaamde "Heirnis" aangelegde straat tussen de Lozevisser- en de Karperstraat, met in het begin een zwenking naar rechts zodat het aanvangsgedeelte een fraai gezicht biedt op de art-nouveaugevel van nummer 23-25. Zie ook Heernislaan.

Volgens archiefstukken dateren nummer 26-34 van 1897 en nummer 2-24 van 1898 en zijn opgetrokken naar ontwerp van architect J.G. Semey. Reeks kleine burgerhuizen met eclectische inslag en aansluitend bij de gelijkaardige bebouwing van de vroeger aangelegde Lozevisser- en het laatste deel van de Karperstraat. Sobere bakstenen rijhuizen van twee traveeën en twee bouwlagen met door getrapte dakvensters gemarkeerde afgeschuinde hoektravee en met regelmatige toepassing van licht uitspringende travee eindigend op een getrapte top of een schoudergevel met topstuk. Oorspronkelijk pannen zadeldaken met kleine houten dakvensters met driehoekige top. Rechthoekige vensters met natuurstenen boog-, hoeksteen en/of latei. Ook gebruik van gele bakstenen voor banden en bogen. Voorts natuurstenen gevelstenen voorzien van belerende opschriften: nummer 2 onleesbaar; nummer 8: "Wijze vrouw is beter dan schoone vrouw"; nummer 14: "Alles heeft zijn tijd"; nummer 16: "Niets gaat boven eigen haard"; nummer 28: "Onwetendheid is de bron van alle smart, Socrates"; nummer 32: "Wie niet sterk is kan wijs zijn / Wie niet mooi is kan lief zijn / Wie niet rijk is kan braaf zijn"; nummer 34: "Rijk worden is niet zijne rijkdom vermeerderen maar zijne begeerten verminderen, Seneca". Nummer 16 is gecementeerd met schijnvoegen; afschuining van begane grond onder geprofileerd uitkragende hoek.

Voorts komen vooral eenvoudige bakstenen rijhuizen voor uit eind negentiende - begin twintigste eeuw, opgetrokken in eenheidsbebouwing en zonder noemenswaardigheden.