Min of meer rechthoekig plein, gegroeid uit de noodzaak een plaats te hebben om de wekelijkse markt te houden waarvoor in mei 1555 door Keizer Karel het octrooi gegeven werd. Oorspronkelijk slechts een driehoekig plein voor de westgevel van de kerk, diende het na de godsdiensttroebelen vergroot te worden door de snelle uitbreiding van de wekelijkse markt. Van 1610 tot 1651 werd door systematische aankopen ongeveer een hectare toegevoegd waardoor het marktplein met een zijde aan de Durme paalde en ten oosten en ten westen haar definitieve rooilijnen verkreeg. Reeds in 1613 werd het geplaveid; in 1779 nogmaals, maar dan volledig; in 1897 werd het huidige middenplein met bomen aangelegd en in 1950 en 1953 werd het marktplein en de omliggende straten opnieuw geplaveid met klinkers en kleine stenen. Sinds de laatste grondaankoop in 1651 zijn de twee zijkanten van het plein naar de Durme toe bebouwd geworden.

Huidige architectuur: zuidkant voornamelijk 19de-eeuws met enkele uit 18de-eeuwse panden en twee panden uit de 17de eeuw; oostkant voornamelijk uit de tweede helft van de 19de eeuw en een pand uit de 18de eeuw; westkant voornamelijk 19de-eeuwse panden met enkele uitzonderingen uit de tweede helft van de 18de eeuw.