Tussen Boomgaard- en Lombaardstraat. Noordelijkstraat gedeelte eertijds behorend tot het zuidelijk gedeelte van het castrumeiland en doorgaans verondersteld als vestigingsplaats van het oorspronkelijk "steen" van de burggraaf (zie stadsinleiding). Tot in 1890 Sterrestraat genoemd naar het in de straat gelegen huis "De Ster". Huidige benaming verwijzend naar Monseigneur De Haerne, alhier in 1804 geboren, en voornamelijk bekend omwille van zijn verdienstelijkheid in het doofstommenonderricht. Wederopbouw grosso modo met behoud van het vooroorlogse straattrace; blijkbaar wel een herschikking van de pandenindeling voornamelijk aan de oostelijke straatzijde tussen de Sint-Elisabeth- en de Lombaardstraat.

Gekasseide, rechte straat; vanuit het zuiden, perspectief op de westtoren van de Sint-Maartenskerk en het zuidwestelijk hoektorentje van de Hal uitstekend boven de bomen van de Boomgaardstraat. Dominerende woonfunctie met kleine en middelgrote burgerwoningen. Oorspronkelijk een drietal herbergen, thans herleid tot een (nummer 24). Onder meer ook een werkhuis op de zuidelijke k bij de Sint-Elisabethstraat en een voormalig meubelmagazijn (nummer 28).

Basisbebouwing: breedhuizen van twee bouwlagen onder zadeldak, voornamelijk uit de jaren 1920. Bouwmaterialen: baksteen, geglazuurd bij nummer 23; plint of sokkel doorgaans van arduin en/of Atrechtse zandsteen.

Zogenaamde "wederopbouwstijl" doorgaans met eenvoudige eclectische vormentaal; verschillende eenheidsbebouwingen. Dominerende stijlelementen ontleend aan de gotiek en lokale renaissancestijl onder meer bij de eenheidsbebouwing nummer 2-6, het hoekhuis nummer 28 vroeger zogenaamd "Het torretje" naar ontwerp van architect A. De Brabandere (Brugge) van 1921, en de voormalige herberg nummer 22 vroeger zogenaamd "De zwarte hoed" naar ontwerp van architect K. Bonte (Brugge) van 1924, zie risalietvormende trapgevels, hoektorentje (nummer 28) en "traditionele" bouwonderdelen als korf- of rondbogige vensternissen (nummer 2-6, 28) belijnd door druiplijsten. Nummer 10 met soortgelijk behandelde muuropeningen echter bijkomende stenen vensterkruisen en profielbakstenen in de bovenste boogvelden; uitgewerkte deuromlijsting met bekronende jaarcartouche "Anno 1923". Enigszins aparte interpretatie van traditionele vormen bij de voormalige herberg zogenaamd "Petit Paris" naar ontwerp van architect E. De Loose (Wervik) van 1923 (nummer 8); ook in verstrakte versie aanwezig in de eenheidsbebouwing nummer 16-20 met puntgevels, rechthoekige muuropeningen en overkragende bovenverdieping op rondboogfries met metselmozaïek.

Nummer 24-45: in het oog springende huizenrij door het afwisselende gebruik van witbeschilderde simili-parementen, soms met min of meer uitgesproken art-deco-inslag, zie ook de typische uitwerking van de gevelstructuur bij nummer 25-27 en de erkers. In feite, drie eenheidsconcepten: nummer 25-27, een tweegezinswoning; nummer 29-35, respectievelijk twee burgerwoningen en twee voormalige winkelhuizen, naar ontwerp van architect L. Janlet (Brussel) van 1921; nummer 37-45, respectievelijk vier burgerwoningen en een voormalig winkelhuis met magazijn, naar ontwerp van architect A. Dugardyn (Brugge) van 1922. Bebouwing uit de jaren 1930 met licht modernistische inslag zie autobergplaats links van nummer 23, en nummer 26.