Genoemd naar de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren. Smalle, landelijke weg met verspreide hoevebouw daterend uit de tweede helft van de 18de eeuw en voornamelijk uit de 19de eeuw. In de 19de eeuw stond hier ook de houten staakmolen 'Sint-Sixt-Oliekot', te zien op de Vander Maelenkaart (1840-1845). Nog enkele schaars bewaarde hoevegebouwen van stijl- en regelwerk met lemen vullingen, onder meer het interessante boerenhuis van het 'Abelehof' (nummer 89). Nummer 90 is een nieuwe bouw ter vervanging van een vakwerkhoevetje uit het laatste kwart van de 18de-eerste kwart van de 19de eeuw.
Bron: DELEPIERE A.-M. & HUYS M. 1989: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie West-Vlaanderen, Arrondissement Ieper, Kanton Poperinge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 11n2, Brussel - Turnhout. Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Huys, Martine Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
