Voormalige administratieve en gerechtelijke functie, te zien aan de lokalisatie van meerdere wethuizen van heerlijkheden, onder meer het voormalig wethuis van het graafschap Watou met behouden schandpaal op nummer 2. Een aantal winkelpuien (nummer 5 en 6) wijzen op de voormalige commerciële functie. Het gaat om een grosso modo vierkantig dorpsplein gedomineerd door de Sint-Bavokerk middenin een omhaagd kerkhof ten noorden, met een Heilig Hartbeeld aan de kerkhofzijde. Behouden kasseibestrating, met in het middengedeelte een arduinen oorlogsmonument (1914-1918).

De bebouwing bestaat uit grosso modo behouden volumes uit het vierde kwart van de 18de eeuw, te zien op een plan van 1791 (naar landmeter Petrus Bataille en Jan Baptist Berten). Breedhuizen met lijstgevels van twee bouwlagen onder pannen zadeldaken (nummer 4 en 5: leien) dateren voornamelijk uit de 19de eeuw. Nummer 2 en 17 hebben oude 18de-eeuws kernen (?). Nummer 7 heeft vermoedelijk behouden houtwerk uit de tweede helft van de 18de eeuw met rococo-inslag, te zien aan onder meer het waaiervormig deurbovenlicht. Nummers 3, 4, 10 en 15 hebben een vernieuwd bakstenen gevelparement; nummer 10 echter met behouden 19de-eeuwse kozijnvensters op de bovenverdieping. Bij nummer 13 en 16 werd de begane grond gewijzigd. Op nummer 8 (gemeentehuis) heeft men een nieuwe bouw ingeplant in pseudo-regionale bouwtrant.