Vierzijdig plein, mogelijk semen met de Steenakker, deel uitmakend van de oudste nederzetting, zie archeologische vondsten uit neolithische en Romeinse periode. Plein ontstaan op de plaats van de middeleeuwse Sint-Maartenskerk, oudste bidplaats te Wervik, waarvan de vroegste sporen teruggaan tot de 10de eeuw. Deze kruiskerk, sinds de godsdiensttroebelen geleidelijk in onbruik, werd in 1709, na het instorten van de kruisingstoren, gesloopt. Het verdwijnen van het bedehuis en het omliggend kerkhof leidde tot de herinrichting van het plein: het werd geëffend en afgelaagd naar het zuiden, teneinde de toegang tot het lagere stadsgedeelte in de Leievallei te vergemakkelijken.
Thans administratief en commercieel centrum met Stadhuis en Vredegerecht (nummer 15-17), winkels en horecabedrijven.
Basisbebouwing: breedhuizen van twee à drie bouwlagen onder pannen zadeldaken onder meer geknikte, uit de 19de eeuw en de jaren 1920 zie onder meer nummer 7-8 naar ontwerp van architect C. Devriese (Wervik) van 1922. Ook aangepaste puien en nieuwe bouw onder meer appartementsgebouw (nummer 1).
- Algemeen Rijksachief, Dienst der Verwoeste Gewesten, 6469.
- TERMOTE J., Wervik Opgravingen Sint-Maartens-plein, een voorlopige stand van zaken, Wervik, [1990].