Aloude verbindingsbaan tussen Antwerpen en Brussel (vermoedelijk reeds verhard in de 13de eeuw, eerstesteenlegging nieuwe steenweg in 1706). Heden drukke verkeersweg met gebogen verloop, die de gemeente van zuid naar noord doorsnijdt en tevens de westelijke begrenzing vormt van de woonkern (het oorspronkelijke straatdorp).

Gekenmerkt door een zeer heterogene lintbebouwing uit de tweede helft van de 19de en de 20ste eeuw met gemengde (woon-, winkel- en administratieve) functies. Getuigen van de 19de-eeuwse dorpsbebouwing, doch sterk vervallen zijn de nummers 175-177 en nummer 114.

Bij het begin van de baan rechts ligt het fort met nagenoeg volledig bewaarde omgrachting. Oorspronkelijk volgde de baan hier het verloop van de omgrachting van het fort; om veiligheidsredenen en met het oog op de Wereldtentoonstelling van 1930 te Brussel en Antwerpen werd de baan rechtgetrokken in 1929; een groot deel van de vestinggracht werd hiervoor opgevuld.

Ter hoogte van de splitsing met de Oude Baan: haakse inplanting van de parochiekerk met omringend kerkhof. Ingewerkt in de kerkhofmuur het monument voor de gesneuvelden van 1914-1918.