Dit deel van het dorp omvat een vrij gaaf bewaard 18de-eeuws of vroeg 19de-eeuws ensemble van kleinschalige, deels gerenoveerde dorpshuisjes in de vroegere Schoolstraat. Sinds de bescherming is de naam van de Schoolstraat gewijzigd in Sint-Niklaasstraat en kreeg het voorheen naamloze inwaartse straatje de naam Sint-Antoniusstraat.

Op de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) en op de topografische kaart van Vandermaelen (1846-1854) zijn er in dit gebied enkele sporen van oudere kernen te zien.

De kleine huisjes zijn allen voorzien van pannen zadeldaken, waarvan de nok meestal parallel loopt ten opzichte van de straat.

Het huis gelegen op de hoek van de Sint-Niklaasstraat met de Sint-Antoniusstraat is een hoekhuis van zes traveeën en één bouwlaag onder een zadeldak van Vlaamse pannen. De nok van het dak loopt parallel aan de Sint-Niklaasstraat. Het huis dateert uit de eerste helft van de 19de eeuw, maar heeft mogelijk een 18de-eeuwse kern. De verankerde bakstenen lijstgevel is voorzien van een bepleisterde, geprofileerde daklijst en rechthoekige muuropeningen onder houten lateien. De vensters zijn beluikt en hebben beschilderde arduinen lekdrempels.

In de Sint-Antoniusstraat staat een reeks dubbelhuisjes van drie à vier traveeën onder zadeldaken van Vlaamse pannen, waarvan de nok eveneens parallel loopt ten opzichte van de straat. De woningen hebben een oudere kern en volumes die volgens het kadaster opklimmen tot het tweede kwart van de 19de eeuw. Het gaat om verankerde bakstenen gebouwtjes met rechthoekige muuropeningen. Nummers 9 en 11 hebben bepleisterde en geprofileerde daklijsten. Nummer 9 heeft eveneens muurvlechtingen in linker zijgevel. Nummers 6, 7 en 9 hebben beluikte vensters.