Rechthoekig pleintje ten noorden van èn met straatvormig gedeelte naar de Markt, aan het kruispunt Kuipers-, Sint-Jakobs- en Geldmuntstraat. De oorspronkelijke benaming "Ten Berghpoele" naar hier gelegen moeras of poel, blijft in gebruik tot het eerste kwart van de 17de eeuw. Tegelijkertijd ook huidige pleinnaam, zie het hier vanouds gevestigde Boterhuis, bij Marcus Gerards (1562) afgebeeld als een tweebeukig gebouw palend aan de Sint-Kristoffelkapel aan de Markt. In de loop van de 16de eeuw verhuist het Boterhuis naar de Sint-Jakobsstraat, doch de functie als zuivelmarkt blijft behouden. Het slopen van het Boterhuis in de 16de tot de 17de eeuw en van de Sint-Kristoffelkapel in 1786 leidt tot nieuwe bouw aan de zuidelijke pleinzijde. De hier inspringende rooilijn tussen de hoekpanden nummer 14-15 en nummer 19 is blijkbaar het gevolg van een niet volledig uitgevoerde eenheidsbebouwing zie het soortgelijke bouwproject in 1820 gerealiseerd aan de noordelijke Marktzijde. De rooilijnwijziging van de Geldmuntstraat, vastgelegd in 1859, verruimt de Eiermarkt ter hoogte van het nummer 3-3 bis. Laatst genoemde vormt met het aansluitende handelspand Geldmuntstraat nummer 1 een eclectisch hoekcomplex èn blikvanger.
Verkeersvrij pleingedeelte gedomineerd door horecafunctie zie onder meer de verbouwde begane gronden. Bestrating met arduinen tegels en kasseien. Centraal gelegen, arduinen waterpomp van 1756 door beeldhouwer Pieter Pepers (Brugge) bekroond met leeuwen en stadswapen; huidige locatie ten gevolge van verplaatsing in 1913 ten behoeve van bocht voor tramlijn nummer 3, van 1913 tot 1951 in gebruik. Hiernaar verwijzen nog gietijzeren ophangingspunten van kabels aan gevels.
Basisbebouwing. Enerzijds diephuizen van twee à vier traveeën en twee à drie bouwlagen onder zadeldak, met oude kern opklimmend tot de 13de tot 14de eeuw. Anderzijds breedhuizen van twee à vijf traveeën en twee à vier bouwlagen onder zadel- of schilddak, soms gemansardeerd, voor namelijke uit de 18de eeuw en later. Weinig oorspronkelijke gevelopstanden onder meer ten gevolge van 19de-eeuwse aanpassingen en verfraaiende, historiserende restauraties. Onder meer "Kunstige Herstelling" in 1954 naar ontwerp van architect A. De Pauw (Brugge) van het hoekpand, rechts van nummer 9 zogenaamd "'t Wolveken" en vermoedelijk teruggaand tot 1626. Zowel trap- als lijstgevels en een uitzonderlijke klokgevel. Materialen: voornamelijk baksteen en al dan niet bepleisterd.
Nummers 2, 9-13, 14-15, 19: eenvoudige, laat- en neoclassicistisch getinte lijstgevels uit de 19de eeuw, zijnde 1802 (nummer 13), 1834 (nummer 9), 1857 (nummer 2), 1866 (nummer 10). Nummer 11 met hoge schermgevel (nok loodrecht op de straat) voorzien van attiekverdieping. Nummer 12 zogenaamd "Huis Pickery" eveneens met schermgevel (nok loodrecht op de straat) kelder voorzien van kruisribgewelf - opschrift "LCD 1776" - op middenpijler. Nummers 14-15, 19: hoekpanden met afgeschuinde hoek en geprofileerde kroonlijst, als mogelijke aanzet van eenheidsbebouwing. Nummers 8, 16, 20 zijn als 20ste-eeuwse bebouwing neobarok of neoclassicistisch getint.
- Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, z.nr. 1802, nr. 45/1834, nr. 15/1857, nr. 65/1866; Openbare werken, Vaarten en wegen, 1859, XIIIa. 140.
- DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 70-72.
- DE GROOTE A., D'HONDT J., DUBRUQUE E., KEMEL Y., De geschiedenis van het hoekhuis Eiermarkt 3 in Brugge. Vroeger de huizen: De Landman, Het Oud Boterhuis en de Cabuuscole, Brugge, 1998, p. 9-10.
- RYCKAERT M., Historische stedenatlas van België. Brugge, Tielt, 1991, p. 160, 162, 218.