Van Geldmunt- tot Moerstraat. Sinds circa 1290 naamgeving naar inwoner "Heer Geerwijn" of "Geruinus". A. Sanderus (1642) tekent zuidelijke straatzijde grosso modo volledig ingenomen door gebouwen van "Munthof". Gekasseide straat met nagenoeg recht tracé; arduinen schamppaaltjes op hoek met Palmstraat. Dominerende woonfunctie met enkele markante herenhuizen en garagecomplexen. Marcus Gerards (1562) tekent kleinere huizen die in de loop van de 19de eeuw worden vervangen door imposante panden.

De oudste bebouwing klimt op tot de 16de eeuw. Voornamelijk diephuizen van twee à drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak. Verankerde bakstenen trap- en tuitgevels. Nummer 10 beschilderde tuitgevel uit de 17de eeuw met aangepaste 19de-eeuwse openingen en natuurstenen penant tussen voordeur en venster. Nummer 12/ Palmstraat, trapgevel (7 treden + topstuk) met 17de- tot 18de-eeuwse kern en in 1946 naar ontwerp van architect U. D'Helft (Brugge) verfraaid onder meer met arduinen plint en afgeschuinde hoek. Nummer 15 uit de 17de eeuw of de eerste helft van de 18de eeuw met zoldervenster voorzien van afgeschuinde dagkanten en 19de-eeuwse openingen.

Ook breedhuizen van drie à negen traveeën en twee à drie bouwlagen onder schild- of zadeldak. Nummer 5 18de-eeuws pand met typerende geknikte bedaking en oculus. Typische bepleisterde 19de-eeuwse lijstgevels. Nummer 4, neorococogetint complex met vier korfbogige garagepoorten van 1957 in plaats van 18de-eeuws breedhuis met natuurstenen lijstgevel met neoclassicistische dakkapel. Nummer 17/ Moerstraat: monumentaal hoekpand van 1851 vermoedelijk naar ontwerp van architect I. Alleweireldt (Brugge), zie Moerstraat nummer 19.

Voorts nieuwbouwpanden onder meer op hoek met Geldmuntstraat.