Van Eiermarkt naar Noordzandstraat. Eerste vermelding circa 1305 als samenvoeging van "Geldhuis-" en "Muntstraat", beide verwijzend naar het voormalige "Munthof" zie nummer 30a-32. Vanouds belangrijke straat; A. Sanderus (1641) tekent het "Munthof" samen met het "Prinsenhof" aan het einde van de noordelijke straatzijde ter hoogte van de Noordzandstraat. Huidige dominerende handelsfunctie leidt tot opeenvolgende verbouwingen van de begane gronden tot winkelpui. Licht krommend tracé; kasseibestrating. Gietijzeren ophangingspunten van kabels aan gevels verwijzen naar voormalige tramlijn nummer 5, van 1913 tot 1951 in gebruik.
Het 19de-eeuws karakter van de zuidelijke straatzijde is onder meer het resultaat van de rooilijnwijziging, i.e. straatverbreding, vastgelegd bij K.B. van 7 maart 1859. Hierbij worden de panden aan de respectievelijk hoeken met de Sint-Amandsstraat en de Eiermarkt gesloopt en dieper in herbouwd in een neoclassicistische of eclectische stijl. In de loop van de 19de eeuw ook verbouwen van diephuizen - oudste kern klimt op tot de 14de eeuw - waarvan punt- en trapgevels nu vervangen door lijstgevels zie nummers 8 (1888), 19, 31 (1889); nummer 8 met oude gevelsteen voorzien van opschrift "Ma ihs an / Jesvs Maria Anna wees / gegroet ghy sydt als / een vyolette soet h / Anna moeder van v / eweesen mackt van my / qvit den haet en nyt / soo sal ick als een / vyolet syn in min eerst / staet geset / dyt is de vyolette" . Tevens breedhuizen mogelijk met oude kern doch 19de-eeuws uitzicht; nummer 4 met doorgetrokken houten erker en dakkapellen van 1925 naar ontwerp van architect A. Coigne (Brussel); nummer 29 met lijstgevel vermoedelijk van 1845, art-decopleisterwerk van 1920 en winkelpui van 1992 naar ontwerp van architectenbureau Buro II (Roeselare).
Aan het 17de-eewse straatbeeld beantwoorden onder meer nog enkele diephuizen met bakstenen trapgevels van twee bouwlagen en twee traveeën zie nummers 10-16. Vaak het resultaat van historiserende verbouwingen zie nummer 14 met jaarcartouche 1632 en opschrift "Dit is inde / Govde Schave", verbouwd in 1924, of van een "Kunstige Herstelling" als bij nummer 16 van 1879; nummers 14 en 16 met houten winkelpuien respectievelijk van 1924 en van 1899 beide naar ontwerp van architect U. D'Helft (Brugge).
Voorts, enkele nieuwe appartementsgebouwen tot vijf bouwlagen, nummer 21 in neo-Brugse stijl naar ontwerp van C. Creytens (Brugge) van 1963; nummer 22 naar ontwerp van architect M. Hocepied (Brugge) van 1965, ter hoogte van gesloopt laatclassicistisch pand van 1792 naar ontwerp van architect "F. Verly, architecte médailliste de l'Académie royale d'architecture de Paris" .
- Dienst Openbare Werken Brugge, Bouwvergunningen, nummer 184/1992.
- Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nummer 80/1888, nummers 60 en 80/1889, nummer 56/1899, nummer 334/1920, nummer 108/1924, nummer 61/1925, nummers 230 en 556/1963, nummer 135/1965; Openbare Werken. Stadseigendommen, 1859, XIII a, 22; Nota.
- DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 12, 91-92.
- DE GROOTE A., D'HONDT J., DUBRUQUE E., KEMEL Y., De geschiedenis van het hoekhuis Eiermarkt 3 in Brugge. Vroeger de huizen: De Landman, Het Oud Boterhuis en de Cabuuscole, Brugge, 1998, p. 63-55.