Van Dijver naar Guido Gezelleplein. De benaming verwijst naar het voormalige zogenaamd "Hof van Gruuthuse" uit de 15de eeuw. Korte rechte straat aan zuidzijde gedomineerd door vleugel uit het eerste kwart van de 20st eeuw van het laatst genoemde hof. Marcus Gerards (1562) tekent doodlopende straat die verandert in een pad doorheen de kerkhoftuin naar de Onze-Lieve-Vrouwekerk. Beeldbepalend is enerzijds de Onze-Lieve-Vrouwekerk en bijhorend Paradijsportaal, en anderzijds hoekpand Mariastraat/Guido Gezelleplein.
Bebouwing opklimmend tot de eerste helft van de 17de eeuw, doch authentieke opstand verdween na historiserende restauratie. Nummer 4 met jaarcartouche "1642", verfraaiende "Kunstige Herstelling" van 1913 naar ontwerp van architect T. Raison (Brugge). Nummer 2 oorspronkelijk in 1919 opgetrokken als bijgebouw van nummer 4 en pas in 1940 verhoogd tot lijstgevel van drie traveeën en twee bouwlagen, huidig uitzicht van latere aanpassing.
Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nummer 326/1913, nummer 45/1919, nummer 232/1940.
DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 116.
RYCKAERT M., Historische stedenatlas van België. Brugge, Tielt, 1991, p. 214.
Bron: GILTÉ S. & VANWALLEGHEM A. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Oudste kern, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nA, Brussel - Turnhout. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
