Van Steen- naar Zilverstraat. Naam verwijst naar huis zogenaamd "De Kemel" op hoek met Steenstraat. Tot de 16de eeuw ook zogenaamd "Lippins Hoedenaystraetkine" naar een inwoner. Rechte, gekasseide zijstraat; eertijds onder meer een pakhuis, nu voornamelijk woonfunctie.

Gevarieerde bebouwing. Voornamelijk diephuizen van twee à drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak. Verankerde bakstenen tuit- of trapgevels waarvan kern opklimt tot de 17de eeuw (?). Weinig authentieke opstanden want vooral 19de-eeuwse muuropeningen en in de eerste helft van de 20ste eeuw vernieuwingen naar of geïnspireerd op 17de-eeuwse patronen. Nummer 9 met 19de-eeuwse openingen, en een ijzeren arm met uithangbord waarop opschrift "1919 / Dreupelhuisje". Nummer 5 met vernieuwde jaarcartouche 1632 en nisje voorzien van beeld van Brugs beertje; nummer 8-10 met drie gekoppelde tuitgevels, consoliderende "Kunstige Herstelling" in 1995-1996 naar ontwerp van architect P. Lanoye (Brugge) met betrekking tot openingen op begane grond en vensters met boogvelden op bovenverdieping; nummer 11 met klokvormige bekroning met gevelsteen waarop "Herbouwd ten jare / 1964"; nummer 13/ Zilverstraat met recente trap- en zijtrapgevel onder meer met bekronende schoorsteen. Voorts enkele breedhuizen onder meer nummer 3. Nummer 7, gebouwd in 1965 naar ontwerp van architect W. Verlinde (Brugge), bewaart tweebeukige kelder van drie traveeën geritmeerd door zuilen op basement met dekblad en kapiteel.

Nummer 6, voormalig pakhuis van vier bouwlagen, behorend tot handelspand Steenstraat nummer 62.