Van Twijn- naar Sint-Walburgastraat. Oorspronkelijk zogenaamd "Korte Twijnstraat" vanaf de 16de eeuw, Middelburgstraat naar huisnaam aan oostkant.
Korte gekasseide straat met recht tracé en woonfunctie. Begin en einde van straat worden enerzijds bepaald door respectievelijk lange witgekalkte zijgevel met daarop aansluitende 19de-eeuwse aanbouw van hoekpand Philipstockstraat nummer 45, en zijgevels van 19de-eeuwse lijstgevels met oude kern van de huizen Sint-Walburgastraat nummers 6-8. Anderzijds 17de-eewse diep- en breedhuizen van twee à vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen) waarvan nummer 6 met aanpassingen uit het eerste kwart van de 20ste eeuw onder meer in 1925 vernieuwen houtwerk en plaatsen van rolluikkasten en in 1991 consoliderende herstelling naar ontwerp van architect E. Olivier (Brugge) met behoud van voorgevel.
Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nummer 152/1925.
DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 223.
ESTHER J., Arthur Vandendorpe, restaureren, renoveren, 1994, p. 95.
Bron: GILTÉ S. & VANWALLEGHEM A. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Oudste kern, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nA, Brussel - Turnhout. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
