Van Oude Burg naar Dijver. De voor het eerst in 1302 opduikende naam wijst erop dat het gaat om een nieuwe straat te midden van de zogenaamd "Oude Burg". Ten zuiden ligt de stenen Gruuthusebrug, eertijds zogenaamd Nieuwbrug, die loopt over de verbinding van de Dijver en het Bakkersreitje, en dateert van 1760.
Heden woon-, school- en horecafunctie. Rechte, gekasseide straat waarvan het beeld aan oostelijke straatzijde gedomineerd wordt door grote herenhuizen, aan de zuidelijke straatzijde onder meer door de (nieuwbouw-)klassenvleugels van het Sint-Franciscus Xaveriusinstituut.
De bebouwing klimt in kern op tot de eerste helft van de 15de eeuw. Voornamelijk breedhuizen van vier à tien traveeën en twee à drie bouwlagen met bepleisterde en beschilderde lijstgevels uit de 19de eeuw; nummer 1 met huidige gevelindeling na aanpassingen in 1902. Tevens enkele diephuizen van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen) uit de 16de tot de 17de eeuw.
Rechts en links van nummer 2: nieuw gebouwde klassenvleugels onder meer met r. neogotisch getint diephuis en typerende invularchitectuur van 1978 naar ontwerp van architect E. Vanassche (Brugge) en links complex van twee breedhuizen van 1909 naar ontwerp van architect A. De Pauw (Brugge).
- Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nummer 19/1902, nummers 424 en 440/1909, nummer 1403/1978.
- GEVAERT H., Bruggen in de Brugse binnenstad, Brugge, Gidsenbond, 1998, p. 24.