Van Steenstraat naar 't Zand. Naam afkomstig van situering ten opzichte van 't Zand. Ontstaan op een zandrug als weg die via de Burg en het toenmalige Zand, Aardenburg met Oudenburg verbond. Van 1127 tot 1839 ligt aan westelijke straatzijde de zogenaamd "Noordzandbrug" over de Smedenrei.

Gekasseide straat met nagenoeg recht tracé. Voorheen voornamelijk woonfunctie met toenemende commerciële en horeca-activiteiten sinds de bouw van het station in 1841-1844. Heden hoofdzakelijk commercieel karakter zie de tot winkelpui verbouwde begane gronden en herhaaldelijke moderniseringen; in minder mate ook nog bewoning.

Vrij homogene rijbebouwing met neoclassicistische inslag onder meer als gevolg van de invloed van de architectuur van het station en de pleinarchitectuur van 't Zand. Het straatbeeld wordt beheerst door diephuizen met bepleisterde en beschilderde lijstgevels uit de 19de eeuw, veelal als verbouwing van trapgevels. Typerende rechthoekige vensters in geprofileerde omlijstingen, al dan niet op kordon vormende lekdrempels (nummers 9, 15, 19, 36, 52, 54, 56) of afzonderlijke lekdrempels met consoles (nummers 29, 31), figuratieve sluitstenen (nummers 10, 12, 31), (omlopende) kroonlijst op klossen (nummers 9, 10, 15, 19, 22, 29, 31, 56). Nummer 9 van 1853 ter vervanging van een gevel met in- en uitgezwenkte top, met wijziging van de begane grond tot arduinen pui in 1938 naar ontwerp van architect W. Demeester (Brugge); nummer 12 van 1852; nummers 11 en 15, respectievelijk van 1839 en 1853, in plaats van trapgevel, met aan centraal venster van tweede bouwlaag sierlijke smeedijzeren vensterleuningen en vlaggenstok; nummer 19 uit het tweede tot derde kwart van de 19de eeuw met verzorgd uitgewerkte vensterleuningen, recente, neoclassicistisch getinte winkelpui en ijzeren arm van voormalig uithangbord; nummer 29, van 1876 in plaats van trapgevel, nu met centraal, balkonvensters met afgeronde smeedijzeren leuningen; nummer 31 van circa 1900 met gestileerde sluitstenen en consoles; nummer 36, van 1888 ter vervanging van trapgevel, met ijzeren arm; nummer 52, van 1846 met wijzigingen onder meer in 1886 door toevoegen van de geprofileerde omlijstingen; nummer 54, van 1854; nummer 56, van 1887 in plaats van trapgevel, voorzien van verzorgde classicistische dakkapel met pumeel.

Tevens enkele diephuizen met verankerde bakstenen trapgevels, ofwel met behouden kern en al dan niet vernieuwd parement, ofwel als nieuwbouw uit de jaren 1920-1930. Nummer 25, van 1927 naar ontwerp van "E. Schelstraete Bouwmeester" (Brugge) zie gevelsteen in plint; nummer 33 "Dit huis" + afbeelding van een klok + "genaamdt" dateert van 1926 naar ontwerp van architect G. Floripe in plaats van 17de-eeuwse trapgevel. Nummer 34 met 17de-eeuwse kern doch vernieuwd gevelparement na "Kunstige Herstelling" van 1938 naar ontwerp van architect M. Vermeersch (Brugge) in plaats van lijstgevel.

Ook nieuwbouw: nummer 3 in gestileerde neo-Brugse stijl van 1960 naar ontwerp van architect A. De Pauw (Brugge) in plaats van lijstgevel onder mansardedak met neoclassicistische dakkapellen en portaal; nummer 46, ten dele met penantengevel van 1968 naar ontwerp van architect De Coninck (Brasschaat) ter vervanging van lijstgevel uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.