Met linden beplant rechthoekig dorpsplein, gelegen op de zogenaamde "Dijleberg", een natuurlijke verhevenheid, reeds vermeld in 1315; tevens hoogste punt van de gemeente, nabij een Dijle-bocht. Deze van nature uit versterkte plaats, een terras circa 1 m boven het Dijlepeil, ligt aan de oorsprong van Muizen, ten noorden van de oude baan Temse - Tongeren - Keulen (onder meer de huidige Sint-Lambertuslaan). De 72 oorspronkelijke linden zouden aangeplant zijn rondom de voormalige wip van de Sint-Sebastiaansgilde, door C.J. Van Langhendonck, toenmalige eigenaar van Planckendael en "maire" van Muizen in 1807-1813; gekapt en verkocht in 1942, naderhand vervangen.

Ten noordwesten: bewaarde westtoren van de in 1944 gebombardeerde Sint-Lambertuskerk en de nieuwe kerk van 1960; het kerkhof bevond zich eertijds ten westen van de oude kerk. Circa 1380 ontstond ten noorden en ten westen het zogenaamde "Muysenklooster" modo "Priorij van Muizen" (cisterciënzerklooster, vanaf 1396 officieel erkend als bernardinerklooster) dat een geleidelijke uitbreiding kende, doch finaal verwoest werd tijdens de godsdiensttroebelen (1578). Ter plaatse van de priorij werd later het zogenaamde "Hof van Delft" gebouwd, mogelijk met puin van de priorij; kasteel gesloopt in 1944 en na de Tweede Wereldoorlog vervangen door een nieuwe villa (nummer 1). Resten van de vroegere kloostermuren bleven bewaard langsheen de Dijle.

Het * parkgebied ten zuiden van de Dijle (tussen Dijleberg en Brugstraat), aangelegd in de periode 1859-1903 (vermoedelijk vlak na de bouw van het kasteel) behoorde eertijds bij kasteel Deudon, modo Estricx (gelegen aan de Brugstraat, afgebrand in 1953 en later vervangen door villa's, Dijleberg nummers 4-6) en werd beschermd als landschap in 1981 met een uitbreiding naar west-noordwest van 1982; vijver en ijskelder van het kasteel bleven bewaard. Overigens vrij sobere en meermaals aangepaste, heterogene dorpsbebouwing uit de 19de en 20ste eeuw.